De schoonheid van verval.
De verschoten kleuren die in een oud gebouw aanwezig zijn vind ik prachtig. Het licht dat door de gebroken ramen als het ware, verzacht door een natuurlijke wasverzachter m’n modellen uitlicht en verlichten vind ik geweldig.
De voelbare sfeer van een ruimte waar mensen hebben geleefd, gewerkt en lief gehad probeer ik te vangen in mijn beelden. Het verbeelden en uitbeelden van deze sfeer, dat is mijn opgave bij “urban exploration”.
Vaak vertoef ik in oude verlaten gebouwen. Dit kunnen huizen zijn maar ook oude fabrieken, verlaten kastelen en/ of villa’s, oude forten waar veel is gebeurd. Soms is de sfeer beklemmend. Dan voel je de angst en pijn van mensen. In fort Chartreuse in Luik overkwam mij dat. Het gedeelte waar ik dit gevoel gewaar werd bleek een verhoor ruimte van de Gestapo te zijn geweest. Het gevoel is als het ware in de muren gekropen. Je voelt dat het op die plek niet pluis is. In Auschwitz werd ik zo overvallen door het gevoel dat ik daar niet kon fotograferen. Het hele eind gereisd en geen enkele foto kunnen maken. Zo gaat dat blijkbaar bij mij.
Soms vind ik het prachtig om in de urbanlocaties modellen te plaatsen. De tegenstellingen die dan worden opgeroepen moeten mijn beelden versterken. Ook dat zijn weer stuk voor stuk aparte verhalen en/ of verhaaltjes.